Blisko 80% kobiet spożywa alkohol. Kobiety piją średnio znacznie mniej alkoholu niż mężczyźni i znacznie rzadziej doświadczają z tego powodu problemów. Niewiele osób wie, że alkohol działa inaczej (bardziej toksycznie) na organizm kobiety niż mężczyzny i że ryzyko negatywnych konsekwencji spożywania alkoholu przez kobiety jest znacznie większe. Ryzyko to rośnie wraz ze wzrostem ilości wypijanego alkoholu.*
Kiedy zaczyna się alkoholizm? Utrata kontroli nad piciem
„Alkoholik może obiecać, iż nie będzie pił przez lata i dotrzyma słowa, ale nie dotrzyma słowa gdy obieca, że wypije tylko jeden kieliszek”. I w tym stwierdzeniu zawarta jest cała prawda o istocie utraty kontroli nad piciem.
Kluczowy objaw choroby alkoholowej
Utrata zdolności kontrolowania picia to jeden z sześciu kryteriów diagnostycznych uzależnienia (wg. ICD-10). Wielu terapeutów uzależnień, naukowców czy trzeźwiejących alkoholików skłania się ku temu, żeby objaw ten uznać za kluczowy dla rozpoznania uzależnienia.
Wszystkie pozostałe psychiczne i fizyczne objawy alkoholizmu, czyli: głód alkoholowy, zmiana tolerancji na alkohol, alkoholowy zespół abstynencyjny, picie mimo oczywistych dowodów na jego szkodliwość dla zdrowia itp. są ściśle powiązane właśnie z niezdolnością do zapanowania nad ilością, częstotliwością i okolicznościami spożywania alkoholu.
Już sam ten termin „uzależnienie od alkoholu” zawiera w sobie odniesienie do zjawiska utraty kontroli. Skoro osoba jest od czegoś uzależniona (zależna), nie jest wolna. To nie osoba pijąca ma kontrolę nad alkoholem od którego jest uzależniona, tylko alkohol trzyma nad nią władzę.
Alkoholizm jest chorobą, która rozwija się stopniowo, powoli. Są zdefiniowane cztery fazy rozwoju uzależnienia od alkoholu: wstępna („picie towarzyskie”), ostrzegawcza, krytyczna i chroniczna.
Żaden alkoholik nigdy nie dostrzega w jakim momencie swojego picia właśnie przeciął granicę kontrolowanego używania alkoholu („picia towarzyskiego”). Osoba uzależniona od alkoholu po wypiciu pierwszego kieliszka nie jest w stanie zdecydować o ilości wypijanego alkoholu i o momencie przerwania picia.
W trakcie terapii alkoholowej pacjenci Ośrodka Uzależnień „TU i TERAZ” piszą własną autodiagnozę uzależnienia, w której odpowiadając na poszczególne pytania mogą uzyskać prawdziwy obraz swojego picia w podstawowych obszarach diagnozujących uzależnienie.
Oto niektóre pytania autodiagnozy dotyczące utraty kontroli nad piciem:
- Kiedy zaczynam pić alkohol nie wiem kiedy skończę – konkretne przykłady niekontrolowanego picia.
- Ustalam sobie limity, które łamię – chodzi o ilości alkoholu, które zamierzałeś wypić tak aby nie sprawiały one problemów i czy zawsze kończyłeś na wcześniej założonej ilości.
- Piję nie wtedy, kiedy planowałem – chodzi o spożywanie alkoholu bez uprzedniego planowania picia.
- Piję dopóki mogę, dopóki jest alkohol – czyli czy kończysz picie zanim skończy się alkohol.
Przy zastanowieniu na temat „Czy jestem alkoholikiem?” warto do utraty kontroli nad piciem dodać przynajmniej jeden z pozostałych objawów choroby alkoholowej, żeby nie mieć żadnej wątpliwości odnośnie uzależnienia od alkoholu.
Inne objawy alkoholizmu
Zmiana tolerancji na alkohol
Dla osoby uzależnionej tolerancja na alkohol jest zazwyczaj bardzo podwyższona – żeby uzyskać ten sam efekt co poprzednio, trzeba wypijać znacznie więcej alkoholu niż kiedyś.
Głód alkoholowy
Silna natrętna potrzeba spożywania alkoholu. Mocny wewnętrzny przymus picia, często połączony z poczuciem lęku, agresywnym zachowaniem, stanami depresyjnymi itp.
Objawy abstynencyjne
Po przerywaniu picia u osoby uzależnionej pojawiają się specyficzne objawy – niepokój i drażliwość, dreszcze i drżenie kończyn, ogólna słabość, poty, nudności, zaburzenia świadomości.
Nawroty picia po próbach utrzymania okresowej abstynencji
Od czasu do czasu osoba uzależniona dostrzega, że picie wymyka jej się spod kontroli i próbuje udowodnić sobie i innym, że potrafi nad tym zapanować i sięga po kieliszek.
Koncentracja życia wokół picia
Alkohol jest najważniejszą wartością w życiu osoby uzależnionej i wygrywa w konfrontacji z prawdziwymi wartościami: miłością, rodziną, pracą, duchowością.
Ludzie pijący umiarkowanie nie mają jakichkolwiek trudności z zerwaniem z alkoholem, mianowicie – mogą pić lub nie pić. Natomiast alkoholik na pewnym etapie swojego pijaństwa traci całkowitą kontrolę nad używaniem alkoholu już po wypiciu „pierwszego”. Osoba chora na alkoholizm nie jest w stanie poradzić sobie sama. Konieczne jest podjęcie leczenia w ośrodku leczenia alkoholizmu.
Zmagasz się z problemem alkoholowym? Nie musisz mierzyć się z nim sam. W Tu i Teraz doskonale wiemy jak trudna jest to walka. Pozwól sobie pomóc! Jeśli masz pytania lub wątpliwości, zadzwoń do nas. To nic Cię nie kosztuje, a może być najważniejszym krokiem w Twojej drodze do trzeźwości!
Czy istnieje bezpieczna dawka alkoholu?
Zacznijmy od końca. W istocie, nie ma większego znaczenia, które z wymienionych trunków pić, ponieważ każdy z nich zawiera alkohol etylowy, czyli substancję toksyczną i psychoaktywną odpowiedzialną za uzależnienie od alkoholu.
Standardowa dawka alkoholu
Standardowa dawka alkoholu to 10 g (lub 12,5 ml) czystego alkoholu etylowego (etanolu). Dawka ta w przeliczeniu na najczęściej spożywane rodzaje napojów alkoholowych wynosi:
- 200 g piwa 5%
- 100 g wina 10%
- 25 g wódki 40%.
Czym jest picie ryzykowne?
Zespół uzależnienia od alkoholu nie powstaje z dnia na dzień. Początek problemu stanowi picie ryzykowne. Przyjęto, że przez picie ryzykowne rozumie się przez spożywanie średnio 4-5 standardowych dawek alkoholu dziennie w przypadku mężczyzn i co najmniej dwóch dawek alkoholu w przypadku kobiet.
Wiele osób nie zdaje sobie sprawy, że popularne piwa „strong” 0,5 l zawierają aż pięć porcji standardowych alkoholu. Mężczyzna wypijający jedno i kobieta wypijająca dziennie pół takiego piwa, według definicji, piją już w sposób ryzykowny. Można z dużym prawdopodobieństwem stwierdzić, że w krótkim czasie ich picie może przybrać rozmiar uzależnienia od alkoholu.
Picie ryzykowne i uzależnienie od alkoholu nie są synonimami. Picie ryzykowne jest jednym z etapów (bardzo krótkotrwałym!) na drodze do choroby alkoholowej. W przypadku picia ryzykownego negatywne konsekwencje nadużywania alkoholu nie muszą się uwidocznić w chwili obecnej, ale niewykluczone, że pojawią się, jeśli model picia nie zmieni się. Człowiek pijący w sposób ryzykowny pije zbyt dużo (jednorazowo i łącznie w określonym czasie, np. w ciągu tygodnia) i w niewłaściwych okolicznościach (np. w czasie pracy).
Picie ryzykowne to jest preludium do alkoholizmu
Każda osoba pijąca w swój indywidualny sposób reaguje na wypicie alkoholu. Działanie alkoholu etylowego na organizm człowieka jest różnorodne i zależy od kolejnych czynników:
- spożytej ilości napoju,
- stężenia alkoholu w napoju,
- wieku,
- wzrostu i ciężaru ciała,
- płci (kobiety są bardziej wrażliwe na etanol niż mężczyźni),
- ogólnej sprawności fizycznej,
- chwilowej odporności na zatrucie alkoholem (zmęczenie, przemęczenie i rekonwalescencja zwiększają podatność na zatrucia).
Dorosły człowiek przetwarza w ciągu godziny około 10 g etanolu, czyli mniej więcej tyle, ile zawiera szklanka 12-procentowego wina, pół litra 4-procentowego piwa lub kieliszek wódki. Śmiertelna dawka alkoholu to 6-8 g na 1 kg masy ciała.
Bezpieczna dawka alkoholu nie istnieje!
Brytyjscy eksperci podkreślają, że „nie ma całkowicie bezpiecznej, nie niosącej żadnego ryzyka dla zdrowia ilości alkoholu”.
Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) alkohol znajduje się na trzecim miejscu wśród czynników ryzyka dla zdrowia Europejczyków. Ryzyko szkód zdrowotnych spowodowanych alkoholem zależy w znacznej mierze od ilości wypijanego alkoholu, przy czym naukowcy nie określili dotąd całkowicie bezpiecznej dawki alkoholu, czyli takiej, która gwarantowałaby zupełny brak negatywnych konsekwencji spożywania napojów alkoholowych dla zdrowia.
Większość problemów zdrowotnych o charakterze somatycznym i psychicznym pojawia się w wyniku przewlekłego nadużywania alkoholu. Nierzadko jednak nawet osoby spożywające alkohol okazjonalnie mogą doświadczyć problemów spowodowanych piciem, na przykład zatrucia alkoholem, upicia patologicznego, kaca, urazów fizycznych i wypadków, „urwanych filmów”, przemocy oraz problemów zdrowotnych wynikających z połączenia alkoholu i leków.
Coś takiego jak bezpieczne picie tak naprawdę nie istnieje – zwłaszcza w odniesieniu do osób, które spożywają alkohol regularnie. Wszystkie osoby mające wątpliwości, pytania czy szukające porady w sprawie swojego picia lub picia swoich bliskich mogą się zgłaszać do poradni leczenia uzależnień. Osoba chora na alkoholizm nie jest w stanie poradzić sobie sama – konieczne jest podjęcie terapii w ośrodku leczenia alkoholizmu.
Zmagasz się z problemem alkoholowym? Nie musisz mierzyć się z nim sam. W Tu i Teraz doskonale wiemy jak trudna jest to walka. Pozwól sobie pomóc! Jeśli masz pytania lub wątpliwości, zadzwoń do nas. To nic Cię nie kosztuje, a może być najważniejszym krokiem w Twojej drodze do trzeźwości!
Czym jest destrukcja alkoholowa?
Ogólnie mówiąc destrukcja alkoholowa to jest totalne rujnowanie organizmu. Innymi słowy to zestaw zgubnych mechanizmów w zachowaniu alkoholika, które prowadzą do wyniszczenia jego psychicznego i fizycznego zdrowia.
Objawy destrukcji alkoholowej
Najważniejszym objawem destrukcji alkoholowej jest to, że alkoholik nie przeprowadza żadnych działań w zakresie rzucenia picia. Picie zastępuje stopniowo inne potrzeby i staje się jedynym celem życia. Oprócz utraty kontroli nad swoim zachowaniem, alkoholik łamie (rujnuje) podstawowe zasady społeczne, czego wynikiem jest coraz większa separacja i odrzucenie ze strony środowiska.
Zaczynają pojawiać się stany depresyjne i myśli samobójcze. Normą dla alkoholika stają się agresywne zachowania. Etap destrukcji alkoholowej często wymaga interwencji specjalistycznej, ponieważ dalszy rozwój tego niebezpiecznego procesu może doprowadzić do tragedii.
Wpływ picia na problemy osobiste i zawodowe
W trakcie terapii stacjonarnej w Ośrodku „TU i TERAZ” dużą uwagę przywiązuje się do wspólnej pracy terapeuty i klienta na temat „Destrukcja alkoholowa: co ja straciłem przez alkohol?”. Na podstawie zaproponowanych pytań klient musi osobiście opisać niszczące działanie alkoholu we wszystkich obszarach swojego życia.
1. Alkohol a rodzina
Alkoholizm jest chorobą, która dotyka całą rodzinę. Członkowie rodziny i bliskie Ci osoby w Twoim życiu prawdopodobnie doznawały cierpień i problemów w związku z Twoim piciem. Jak wpływało Twoje picie na osoby z najbliższego otoczenia?
2. Alkohol a praca
Jak picie wpływało na wykonywanie zadań życiowych? W jaki sposób picie wpłynęło na Twoje życie zawodowe i szkolne? W jaki sposób załatwiłeś różne zadania i obowiązku w związku z piciem?
3. Degradacja zawodowa i społeczna
Jak picie wpłynęło na Twoje współżycie z innymi ludźmi? Czy stałeś się przykry w kontaktach z innymi, czy picie alkoholu zaszkodziło Twojej reputacji? Czy w związku z piciem kontaktujesz się z takimi ludźmi, z którymi nie przebywałbyś w innych okolicznościach?
4. Degradacja psychiczna
Wpływ picia na Twoje życie uczuciowe i duchowe. Czy czujesz się samotnym, nie potrzebnym, poniżonym i zgnębionym? Czy ogarniało Cię uczucie przerażenia, utraty sensu i radości życia, utraty wiary itp.
5. Konflikt moralny
Wpływ picia na Twój charakter i ideały osobiste. Jak niszczyłeś lub komplikowałeś swoim postępowaniem to co było dla Ciebie wartościowe?
6. Alkohol a problemy osobiste
Czy używałeś alkoholu do tego by czuć się w porządku, odważnym i silnym, by pozbyć się nieśmiałości, poczucia winy itd. Czy sądzisz, że picie przyczyniło się do Twojego poczucia małej wartości, braku szacunku dla siebie, poczucia bezradności, beznadziei? Jak alkohol wpływał na Twoje życie seksualne? Czy używałeś alkoholu zamiast bezpośredniego radzenia sobie z rzeczywistymi powodami Twojego gniewu, smutku, niepokoju, winy, samotności?
7. Reakcje agresywne, konflikty z prawem. Chorobliwe i niebezpieczne zachowania przeciw sobie i innym
Przypomnij sobie przykłady bijatyk, uszkodzeń ciała, bycia pobitym w okolicznościach związanych z piciem, agresywnych i wulgarnych wypowiedzi, zaburzeń w pamięci tego co się działo, niezdolności do zdawania sobie sprawy z tego. W jaki sposób dotarło do Ciebie wciąganie siebie lub innych w niebezpieczne sytuacje, próby samobójcze, zasypianie z palącym papierosem, przykłady czynów których byś nie dokonał nie pijąc?
Osoba chora na alkoholizm nie jest w stanie poradzić sobie sama. Nie każdy uzależniony zdaje sobie sprawę z istniejącego problemu, bądź – mimo jego świadomości – decyduje się na terapię. Prośby i nalegania ze strony otoczenia są często nieskuteczne, na wszelkie uwagi alkoholik reaguje zaprzeczeniem lub agresją. Konieczne jest podjęcie leczenia w specjalistycznym ośrodku leczenia alkoholizmu.
Zmagasz się z problemem alkoholowym? Nie musisz mierzyć się z nim sam. W Tu i Teraz doskonale wiemy jak trudna jest to walka. Pozwól sobie pomóc! Jeśli masz pytania lub wątpliwości, zadzwoń do nas. To nic Cię nie kosztuje, a może być najważniejszym krokiem w Twojej drodze do trzeźwości!
Kobieta i alkohol
W ostatnich latach zauważyć można niepokojącą tendencję – rośnie liczba nadmiernie pijących młodych kobiet i dziewcząt, a ich poziom picia (co do ilości i częstości spożywanego alkoholu) zbliża się do poziomu picia mężczyzn.
Jak alkohol wpływa na organizm kobiet?
Kluczową kwestią jest to, że kobiety uzależnione od alkoholu szybciej doznają szkód somatycznych, takich jak patologiczne zmiany w wątrobie i psychicznych (stany depresyjne, lęki).
Szczególny wpływ na taki stan rzeczy mają czynniki biologiczne związane z różnicą w budowie fizjologicznej kobiet, między innymi fakt, że kobiety mają większą zawartość wody w organizmie. Jeżeli ważąca tyle samo kobieta, co mężczyzna wypije taką samą dawkę alkoholu, organizm kobiety otrzyma go 40% więcej. Kobiece ciało zawiera procentowo więcej tkanki tłuszczowej, przez co ta sama ilość alkoholu musi rozpuścić się w mniejszej ilości płynów. Dodatkowo kobiety wytwarzają mniej enzymów odpowiedzialnych za metabolizm alkoholu oraz estrogeny, które sprzyjają jego intensywniejszemu wchłanianiu. To dlatego nawet mniejsza dawka alkoholu ma bardziej toksyczne działanie dla kobiet, niż dla mężczyzn.
Alkoholizm kobiet – skutki
Jak regularne nadużywanie alkoholu wpływa na zdrowie kobiet?
Oto 8 przykładów jak alkohol niszczy nasze zdrowie:
- Szybciej i przy mniejszych dawkach przyczynia się do niszczenia wątroby. Organizm kobiet wytwarza w żołądku mniej enzymów metabolizujących alkohol, przez co dociera go więcej do wątroby, zaburzając jej funkcjonowanie.
- U kobiet alkohol silniej niż u mężczyzn osłabia zdolność radzenia sobie ze złożonymi działaniami, np. prowadzeniem samochodu. Dzieje się tak ze względu na silniejszy wpływ alkoholu na zdolności psychomotoryczne u kobiet.
- Nadmierne picie alkoholu sprzyja zaburzeniom hormonalnym, np. związanym z miesiączkowaniem.
- Zwiększa ryzyko rozwoju nowotworu sutka.
- Picie alkoholu powoduje wypłukanie z organizmu wapnia i zakłóca metabolizm witaminy D, przez co zwiększa ryzyko rozwoju objawów osteoporozy i podatność na złamania u kobiet nadużywających alkoholu.
- Sprzyja huśtawce hormonalnej i zaburzeniom nastroju, szczególnie na tle lękowym i depresyjnym.
- Może przyczyniać się do spadku libido i zainteresowania seksem, a nawet oziębłości i niezdolności do przeżywania orgazmu.
- U kobiet w ciąży zwiększa ryzyko przedwczesnego porodu i poronienia. KAŻDA ilość alkoholu wypitego przez ciężarną jest toksyczna również dla dziecka.*
Na dzień dobry i przed snem
Przyczyn nadmiernego picia alkoholu przez kobiety może być kilka. W przypadku kobiet na wysokich stanowiskach, duże znaczenie ma stres. Nawał obowiązków, odpowiedzialność za podejmowane decyzje, wysokie wymagania – to wszystko sprawia, że kobieta potrzebuje odreagowania. A najprostszym sposobem na relaks wydaje się alkohol – kieliszek szampana czy lampka wina i już świat wydaje się piękniejszy. Kobieta pije, bo wie, że następnego dnia wróci do pracy, jak gdyby nigdy nic; bo wydaje jej się, że kontroluje sytuację. Niestety, szybko się okazuje, że bez wieczornego kieliszka nie zaśnie. Zresztą, kieliszek niezauważenie zamienia się w butelkę. Kobieta popada w nałóg.
Kobiecy alkoholizm to zbyt głośna samotność
Kobiecy model picia, to spożywanie alkoholu w samotności. Wynika to z ról społecznych jakie zostały kobietom przypisane – roli matki i strażniczki ogniska domowego. Według wciąż żywych stereotypów, alkoholiczka to osoba zepsuta moralnie, która powinna znaleźć się poza marginesem społecznym. Natomiast kobiety zadbane, dobrze ubrane, nieraz bardzo dobrze zarabiające, wydają się być poza podejrzeniami. Picie w ukryciu nie wychodzi na jaw przez wiele lat, gdyż bardzo często kobiety piją kiedy wszyscy domownicy już śpią.
Niejednokrotnie problem wykrywany jest kiedy pojawiają się fizyczne oznaki uzależnienia, bądź też gdy dochodzi do tragedii. Wtedy przychodzi moment na podjęcie decyzji o leczeniu. I tutaj zaczyna się najgorszy proces.
Czas zmierzenia się z ogromnym wstydem, gdyż to właśnie kobiety odczuwają go w większym stopniu niż mężczyźni. Obawy przed przyznaniem się do alkoholizmu są tak silne, że nieraz po prostu nie podejmują się leczenia. Kobietom dużo bardziej towarzyszy poczucie winy, przyznanie się do alkoholizmu jest traktowane przez kobiety jako świadectwo niepowodzenia w roli matki czy też żony.
Nieco inaczej wygląda sytuacja w przypadku przeciętnej kobiety. Pije, bo nie ma wsparcia rodziny; bo nie radzi sobie z nadmiarem obowiązków; bo ma męża, ale czuje się samotna; bo nie tak miało wyglądać jej życie. Są to powody, dla których często piją też kobiety na wysokich stanowiskach. Niezależnie jednak od statusu, kobiety szybciej niż mężczyźni popadają w nałóg. I chyba trudniej dostrzec i zrozumieć, że mają problem. Łatwiej bowiem przyjąć, że to mężczyzna zagląda do kieliszka, ale kobieta? W dodatku, taka która ma dobrą pracę albo kochającego męża? Tylko nikt nie wie, że praca to codzienna orka, a miłość męża to pozory. Pozostaje alkohol.
Dla kobiety pijącej najważniejsze jest wsparcie
Kobiety pijące najwięcej alkoholu to osoby w wieku od 18 do 29 lat, pozostające w stanie wolnym (panny i osoby rozwiedzione), mieszkanki miast (powyżej 50 tys. mieszkańców), uczące się i studiujące oraz bezrobotne. Co dziesiąta kobieta w tym wieku wypija rocznie ponad 7,5l czystego alkoholu, co stwarza ryzyko poważnych szkód zdrowotnych, psychologicznych i społecznych. Walka z alkoholizmem u kobiety zawsze jest trudna, zarówno dla samej pijącej, jak i jej rodziny. Najtrudniejszy krok to przyznanie się: Tak, mam świetną pracę i jestem alkoholiczką. Ale decyzja o podjęciu terapii to często jedyny ratunek dla małżeństwa, kariery, życia. Najważniejsza jest chęć zerwania z nałogiem i wsparcie. Tylko dzięki temu kobiety mają szansę wyrwać się z alkoholizmu, a pracowity dzień kończyć co najwyżej najlepszą herbatą pitą we dwoje niż butelką najdroższego koniaku opróżnianą w samotności.
Potrzebujesz wsparcia? Zadzwoń do Ośrodka „TU i TERAZ”!
Zmagasz się z problemem alkoholowym? Nie musisz mierzyć się z nim sam. W Tu i Teraz doskonale wiemy jak trudna jest to walka. Pozwól sobie pomóc! Jeśli masz pytania lub wątpliwości, zadzwoń do nas. To nic Cię nie kosztuje, a może być najważniejszym krokiem w Twojej drodze do trzeźwości!
* na podstawie – Marta Wilczkowska „Alkohol bardziej toksyczny dla kobiet?”; PARPA — Jak piją kobiety?
Objawy choroby alkoholowej
W 1942 roku węgierski specjalista Elvin Morton Jellinek w swojej książce pt. „Zależność alkoholowa i przewlekły alkoholizm” dokładnie opisał tą chorobę. Stwierdził, że „alkoholizm przewlekły to każde używanie napojów alkoholowych, które powoduje szkodę dla osoby pijącej, społeczeństwa lub obojga”. Jellinek wyodrębnił też czynniki sprzyjające rozwojowi alkoholizmu: podatność biologiczną, warunki psychologiczne oraz warunki społeczne.
Istotne oznaki alkoholizmu
Picie alkoholu staje się problemem gdy*:
- zwiększa się ilość i częstotliwość spożywania alkoholu,
- zmienia się funkcja picia i rola alkoholu w życiu (picie nie jest już tylko elementem wzorca kulturowego, ale staje się lekarstwem na stres, smutek, samotność, lęk),
- postępuje przywiązanie do sytuacji picia (narasta koncentracja na sytuacjach związanych z piciem, oczekiwanie na moment picia, celebrowanie picia, niepokój w sytuacji niemożności napicia się),
- alkohol spożywany jest w nieodpowiednich sytuacjach jak: okres ciąży i karmienia piersią, prowadzenie pojazdów, przy spożywaniu leków wchodzących w reakcje z alkoholem, pomimo chorób wykluczających spożywanie alkoholu itp.
- nasilają się incydenty upojenia,
- pojawia się zaniepokojenie piciem i uwagi krytyczne wyrażane przez osoby bliskie oraz sygnały sugerujące ograniczenie ilości lub powstrzymanie się od picia,
- używanie alkoholu staje się sposobem usuwania przykrych skutków poprzedniego picia (klinowanie),
- pojawiają się trudności w przypominaniu sobie co się działo poprzedniego dnia w sytuacjach związanych z piciem,
- rosną negatywne konsekwencje nadużywania alkoholu, a mimo to picie jest nadal kontynuowane.
Alkoholizm nie ujawnia się nagle, objawy choroby alkoholowej nasilają się w miarę jej trwania.
Najważniejsze objawy alkoholizmu
Oto często spotykane objawy, które wskazują na alkoholizm:
- poczucie łaknienia alkoholu — wewnętrzne uczucie głodu alkoholowego, przeświadczenie, że bez alkoholu nie wytrzyma się długo;
- utrata kontroli nad piciem — po rozpoczęciu picia często łamanie wcześniej założonej ilości, picie często do nieprzytomności;
- objawy abstynencyjne — przerwa w piciu wywołuje miedzy innymi lęk, drżenie mięśni, poty, torsje, zaburzenia świadomości i majaczenia, ataki padaczki; osoba uzależniona za pomocą alkoholu próbuje się „wyleczyć” z tego stanu;
- zmiana tolerancji na alkohol — większa lub mniejsza tolerancja na alkohol niż wcześniej;
- koncentracja życia wokół picia — alkohol staje się najważniejszą wartością w życiu chorego;
- zaburzenia pamięci i świadomości — coraz częściej pojawiające się luki w pamięci, coraz więcej rzeczy dzieje się poza świadomością chorego;
- nawroty do picia po próbach utrzymania okresowej abstynencji — osoba dostrzega, że picie wymyka się spod jej kontroli i próbuje udowodnić, że potrafi nad tym zapanować — bez powodzenia.
Człowiek chory na chorobę alkoholową, czyli alkoholik jest chory śmiertelnie. Jest to także chorobą chroniczną, postępującą, pierwotną (powoduje inne choroby, które często w ostateczności są przyczyną zgonu), a ponieważ jest chorobą przewlekłą, ma ona charakter nawrotowy.
Alkoholizm – objawy ostrzegawcze
Zanim u alkoholika rozwiną się wyżej wymienione objawy, można rozpoznać u niego symptomy ostrzegawcze alkoholizmu. Są one często nie rzucają się w oczy, ale powinny zwiększyć czujność osób, które na co dzień przebywają z osobą zagrożoną chorobą alkoholową. Są to:
- regularne i codzienne wypijanie co najmniej 2 piw lub 2 lampek wina lub 50 g wódki;
- jednorazowe wypijanie płynów zawierających więcej niż 100 g ETOH (litr wina lub ćwierć litra wódki lub 5 dużych piw);
- alkoholizm oznacza również rozpoczynanie dnia od wypicia alkoholu, tzw. poranne piwo;
- szukanie okazji do picia – częstsze niż dotychczas imprezowanie, spożywanie alkoholu do posiłków;
- picie alkoholu, by „załagodzić” objawy jego wcześniejszego spożycia, tzw. klinowanie;
- trudności z przypomnieniem sobie, co działo się konkretnego dnia po spożyciu alkoholu; wsiadanie „za kółko” po alkoholu;
Zagrożenie alkoholizmem występuje, jeśli u danej osoby w ciągu pół roku co najmniej 2 razy wystąpił któryś z wymienionych sygnałów ostrzegawczych.
Są zdefiniowane cztery fazy rozwoju uzależnienia od alkoholu: wstępna („picie towarzyskie”), ostrzegawcza, krytyczna i chroniczna. Warto przy tym pamiętać, że leczenie alkoholizmu można rozpocząć na każdym etapie rozwoju uzależnienia. Dzięki skutecznej terapii w ośrodku TU i TERAZ zawsze możliwy jest powrót klienta do całkowitej trzeźwości.
Zmagasz się z problemem alkoholowym? Nie musisz mierzyć się z nim sam. W Tu i Teraz doskonale wiemy jak trudna jest to walka. Pozwól sobie pomóc! Jeśli masz pytania lub wątpliwości, zadzwoń do nas. To nic Cię nie kosztuje, a może być najważniejszym krokiem w Twojej drodze do trzeźwości!
_______________
*wd. PARPA: Szkody zdrowotne i uzależnienie – Sygnały ostrzegawcze
Kiedy wpadasz w nałóg – Fazy uzależnienia od alkoholu
1. Faza wstępna alkoholizmu
Pierwsza faza alkoholizmu może trwać nawet kilka lat. W miarę czasu „picie towarzyskie” przeradza się w picie na rozładowanie napięć, stresów, poprawy samopoczucia. Potencjalny alkoholik odkrywa, że picie jest dla niego szczególnie przyjemne i odprężające, zaczyna szukać sytuacji, w których prawdopodobnie będzie alkohol. Z reguły jeszcze nie upija się i ma pewną kontrolę nad piciem. Stopniowo zwiększa się jego tolerancja na alkohol: musi pić coraz więcej, aby osiągnąć stan upojenia. Ma mocna głowę. Na tym etapie nie ponosi jeszcze żadnych skutków swego picia.
Objawy:
- picie sprawia przyjemność
- wzrost tolerancji i ochoty na alkohol
2. Faza ostrzegawcza alkoholizmu
W fazie tej alkoholik zaczyna coraz częściej szukać okazji do picia. Na przyjęciach sam inicjuje kolejki, ”podkręca tempo” picia aby dostosować ilość wypijanego alkoholu do swych zwiększonych zapotrzebowań. Po wypiciu polepsza się jego samopoczucie, alkohol przynosi mu ulgę, rozpręża się. Jest to jego niezawodny środek na ukojenie. Często zaczyna „urywać mu się film”: nie pamięta co się z nim działo (co mówił, co robił) nawet po niewielkiej ilości alkoholu.
Oprócz tego, u osoby zagrożonej alkoholizmem można zaobserwować kilka charakterystycznych zachowań:
- duża zmiana w zachowaniu po alkoholu – osoba dotąd cicha nagle staje się duszą towarzystwa, dużo mówi, jest odważniejsza, wyzbywa się zahamowań;
- picie potajemne – wypijanie kieliszków w ukryciu, aby szybciej osiągnąć stan upojenia, także samotne picie przed imprezą, aby się „zaprawić”;
- picie bez okazji, w samotności.
Czasami alkoholik zaczyna zdawać sobie sprawę, że pije zbyt dużo, ale na tym etapie jeszcze nie dopuszcza do świadomości, że ma problem alkoholowy. Zamiast tego próbuje się przed sobą usprawiedliwiać i racjonalizować swoje zachowanie.
Objawy:
- szukanie okazji do picia
- inicjowanie wypijania kolejek
- po wypiciu lepsze samopoczucie
- alkohol przynosi ulgę, uwalnia od napięć
- rozpoczęte picie kończy się „urwaniem filmu”
- próby picia ukrytego, w samotności, na kaca
3. Faza krytyczna alkoholizmu
Faza krytyczna rozpoczyna się wówczas, gdy alkoholik traci kontrolę nad piciem: pierwszy kieliszek wyzwala „reakcję łańcuchową”, wydłuża się czas picia i ilość wypijanego alkoholu. Pragnienie dalszego picia odczuwane jest czasami jako przymus fizyczny. Żadne plany ani obietnice składane sobie lub bliskim nie powstrzymują go od sięgnięcia po kieliszek. Całe życie osoby uzależnionej zaczyna „kręcić” się wokół alkoholu – alkoholik zaniedbuje rodzinę, pracę, traci zainteresowania, przestaje dbać o swój wygląd i otoczenie. Ma kłopoty z popędem seksualnym. Charakterystyczny dla tej fazy alkoholizmu jest też gwałtowny spadek samooceny, poczucie pustki i bezradności. Jednocześnie wciąż nie umie przyznać przed sobą, że ma problem alkoholowy – cały czas wynajduje nowe usprawiedliwienia, a na krytykę reaguje agresywnie. Picie przybiera charakter ciągły (do kilku tygodni) z krótkimi okresami abstynencji – w ten sposób alkoholik próbuje udowodnić sobie, że ma jeszcze kontrolę nad piciem.
Objawy:
- wyrzuty sumienia – „kac moralny”
- „klin” przynosi ulgę
- zaniedbywanie rodziny i konflikty małżeńskie
- nieobecności w pracy
- usprawiedliwianie picia licznymi okazjami
- wzrost agresywności, konflikty z prawem
- zaniedbywanie wyglądu zewnętrznego
- zaburzenia popędu seksualnego
- picie ciągami na przemian z okresami całkowitej abstynencji dla poprawy zdrowia, udowodnienia „silnej woli”
- składanie przysiąg abstynencji
- poczucie pustki bezradności
4. Faza chroniczna alkoholizmu
Faza chroniczna to ostatni etap rozwoju uzależnienia od alkoholu. Alkoholik wyzbywa się wszelkich wyrzutów sumienia i zahamowań. Pije niemal bez przerwy, a pierwszą dawkę alkoholu przyjmuje już rano. Jest stale nietrzeźwy, upija się w pracy, na ulicy. Gwałtownie obniża się tolerancja na alkohol – już kilka kieliszków wystarczy, aby całkowicie się upić. Pojawiają się objawy zespołu abstynencyjnego (bóle głowy, osłabienie, drżenie, nudności, wymioty, zaburzenia snu, biegunki, kołatanie serca, poty, lęki). Długotrwałe opilstwo wywołuje degradację moralną, osłabienie procesów myślenia, straty zdrowotne: spowolnienie psychoruchowe, zaburzenia popędu seksualnego, choruje wątroba i system nerwowy. Z powodu zatrucia coraz częściej bywa w izbach wytrzeźwień i w szpitalach psychiatrycznych. Picie bez przerwy, w nieustannym ciągu w końcu doprowadza do całkowitego wyczerpania organizmu i może spowodować śmierć.
Objawy:
- okresy długotrwałego opilstwa
- picie poranne
- upijanie się w samotności
- spadek tolerancji na alkohol
- sięganie po alkohole niekonsumpcyjne
- rozpad więzi rodzinnej
- wynoszenie rzeczy, kradzieże – w celu zdobycia alkoholu
- degradacja zawodowa i społeczna
- otępienie alkoholowe – „wtórny analfabetyzm”
- alkohol staje się jedynym celem w życiu
- psychozy alkoholowe – „delirium”
- padaczka alkoholowa
- choroby somatyczne – polineuropatia, marskość wątroby
- skrajne wyczerpanie organizmu
Dla tych, którzy doszli do tego momentu uzależnienia są tylko dwa wyjścia: śmierć albo trzeźwe życie. Psychoterapeuci i lekarze stwierdzają, że leczenie alkoholizmu można rozpocząć na każdym etapie rozwoju uzależnienia. Dzięki skutecznej terapii w ośrodku TU i TERAZ zawsze możliwy jest powrót klienta do całkowitej trzeźwości.
Jeśli zmagasz się z nałogiem, jedyną szansą na normalne życie jest specjalistyczna terapia. Pamiętaj, że nigdy nie jest za późno żeby zawalczyć o lepsze życie, a nasi podopieczni są tego najlepszym przykładem. W ośrodku Tu i Teraz masz całkowite wsparcie naszych specjalistów. Skontaktuj się z nami już dziś – to nic Cię nie kosztuje. Nie daj się pokonać alkoholizmowi!
Jak rozpoznać alkoholika? – Zobacz czy czas na terapię
Po czym poznać alkoholika? Główne objawy choroby
Zmiana tolerancji na alkohol
Podwyższenie tolerancji ujawnia się, gdy wypicie tej samej ilości co kiedyś, powoduje słabsze niż poprzednio efekty – żeby uzyskać ten sam efekt co poprzednio, trzeba wypijać więcej niż kiedyś. Obniżenie tolerancji ujawnia się, gdy przy dawkach alkoholu mniejszych niż poprzednio, pojawiają się podobne efekty nietrzeźwości (mocna i słaba głowa).
Utrata kontroli nad piciem
Po wypiciu pierwszej porcji alkoholu, ujawnia się niemożność skutecznego decydowania o ilości wypijanego alkoholu i o momencie przerwania picia (trudności w unikaniu rozpoczęcia picia, trudności w zakończeniu picia albo problemy z kontrolowaniem picia do wcześniej założonego poziomu).
Objawy abstynencyjne
Gdy osoba przerywa dłuższe picie lub zmniejsza ilość wypijanego alkoholu, pojawiają się bardzo przykre objawy – niepokój i drażliwość, dreszcze i drżenie kończyn, skurcze mięśniowe, poty, nudności, a nawet zaburzenia świadomości i majaczenia. Picie alkoholu w celu złagodzenia albo zapobieżenia alkoholowemu zespołowi abstynencyjnemu oraz subiektywne poczucie skuteczności takiego postępowania.
Subiektywne poczucie łaknienia alkoholu
W miarę upływu czasu bez alkoholu, pojawiają się nieprzyjemne doznania podobne do głodu i wewnętrznego przymusu wypicia, połączonego z poczuciem paniki i obawą, że się nie wytrzyma długo bez alkoholu. Silna natrętna potrzeba spożywania alkoholu (głód alkoholowy, suszenie).
Nawroty picia po próbach utrzymania okresowej abstynencji
Od czasu do czasu osoba uzależniona dostrzega, że picie wymyka jej się spod kontroli i próbuje udowodnić sobie i innym, że potrafi nad tym zapanować, jednak próby te przynoszą niepowodzenie.
Zaburzenia pamięci i świadomości
Po wypiciu pojawiają się „dziury pamięciowe”, całe fragmenty wydarzeń znikają z pamięci, mimo próby obrony pozorów rozumności i ciągłości postępowania, coraz więcej rzeczy dzieje się poza świadomością osoby uzależnionej.
Koncentracja życia wokół picia
Obecność alkoholu w życiu codziennym staje się czymś bardzo ważnym, dużo uwagi i zabiegów jest skoncentrowanych wokół okazji do wypicia i dostępności alkoholu. Postępujące zaniedbywanie alternatywnych do picia przyjemności, zachowań i zainteresowań.
Test baltimorski – jak rozpoznać uzależnienie od alkoholu?
Jeżeli zaczynasz mieć problemy związane z piciem alkoholu. Jeżeli jest coś w Twoim zachowaniu, co zaczyna Cię niepokoić – przeczytaj ten test i odpowiedz TAK lub NIE na postawione pytania. Odpowiadaj szczerze, sam siebie nie oszukuj.
Poniższe pytania testowe zostały skonstruowane i są stosowane w szpitalu uniwersyteckim w Baltimore USA w Johns Hopkins University w celu zbadania, czy pacjent jest alkoholikiem.
- Czy tracisz na picie coś z Twego czasu pracy?
- Czy picie czyni Twoje pożycie domowe nieszczęśliwym lub mniej szczęśliwym?
- Czy pijesz dlatego, że jesteś nieśmiały wobec innych?
- Czy picie już przynosi ujmę Twojej opinii?
- Czy miałeś kiedykolwiek w skutek picia trudności finansowe?
- Czy w skutek picia wpadasz w złe towarzystwo?
- Czy Twoje picie jest powodem zmartwień w Twojej rodzinie?
- Czy odkąd pijesz zmniejszyła się Twoja ambicja?
- Czy pragniesz pić codziennie o określonej porze?
- Czy następnego ranka odczuwasz potrzebę picia (chociażby piwa)?
- Czy z powodu picia nie możesz zasnąć, budzisz się lub śpisz niespokojnie?
- Czy odkąd pijesz zmniejszyła się Twoja sprawność fizyczna i umysłowa?
- Czy picie odbija się na Twojej pracy zawodowej lub innych Twych sprawach życiowych?
- Czy pijesz, aby zagłuszyć troski lub dolegliwości?
- Czy czasami pijesz samotnie?
- Czy kiedykolwiek w skutek picia straciłeś pamięć o tym co robiłeś i gdzie byłeś?
- Czy miałeś kiedykolwiek w stanie nietrzeźwym konflikt w lokalu, czy innym miejscu z innymi osobami?
- Czy miałeś kiedyś do czynienia z lekarzem (pogotowiem itp.) wskutek picia?
- Czy byłeś kiedykolwiek w szpitalu, w izbie wytrzeźwień, ambulatorium lub innym zakładzie z powodu Twego picia?
- Czy pijesz, aby wzmocnić pewność siebie lub chęć „pokazania się”?
- Czy cieszysz się na myśl o napiciu się i szukasz ku temu okazji?
Podsumuj odpowiedzi i sam sobie postaw rozpoznanie:
- Jedna odpowiedź „Tak” na którekolwiek z 21 pytań oznacza ostrzeżenie, że możesz stać się człowiekiem uzależnionym od alkoholu.
- Dwie odpowiedzi „TAK” – prawdopodobnie już jesteś lub wkrótce staniesz się uzależniony od alkoholu.
- Trzy odpowiedzi „TAK” oznaczają że powinieneś natychmiast zwrócić się do specjalistów lekarzy. Bez ich pomocy nie wyleczysz się sam. Sam nie będziesz miał siły zerwać z nałogiem.
Osoba chora na alkoholizm nie jest w stanie poradzić sobie sama. Konieczne jest podjęcie leczenia w ośrodku leczenia alkoholizmu. Rozpocznij leczenie choroby alkoholowej – nie zwlekaj!
Zmagasz się z problemem alkoholowym? Nie musisz mierzyć się z nim sam. W Tu i Teraz doskonale wiemy jak trudna jest to walka. Pozwól sobie pomóc! Jeśli masz pytania lub wątpliwości, zadzwoń do nas. To nic Cię nie kosztuje, a może być najważniejszym krokiem w Twojej drodze do trzeźwości!
Choroba alkoholowa i jej objawy
- Do dziś wielu ludzi postrzega alkoholizm w kategoriach moralnych, dla wielu jest dowodem słabego charakteru. W rzeczywistości alkoholizm jest chorobą – ma swój numer statystyczny oraz definicję.
Na przełomie lat naukowcy i lekarze podejmowali wiele prób klasyfikacji, opisania i wyjaśnienia mechanizmu uzależnienia od alkoholu. W 1804 roku alkoholizm jako chorobę sklasyfikował po raz pierwszy angielski lekarz – Thomas Trotter. W dziele pt. „O pijaństwie i jego skutkach w organizmie ludzkim” opisał uzależnienie od alkoholu jako chorobę „wywołaną przez odległą przyczynę, powodującą takie czynności i ruchy w żywym organizmie, które zakłócają czynności zdrowotne”.
W 1942 roku węgierski specjalista Elvin Morton Jellinek w swojej książce pt. „Zależność alkoholowa i przewlekły alkoholizm” dokładnie opisał tą chorobę. Stwierdził, że „alkoholizm przewlekły to każde używanie napojów alkoholowych, które powoduje szkodę dla osoby pijącej, społeczeństwa lub obojga”. Jellinek wyodrębnił też czynniki sprzyjające rozwojowi aloholizmu: podatość biologiczną, warunki psychologiczne oraz warunki społeczne.
OBECNIE ALKOHOLIZM NAZYWANY JEST „CHOROBĄ XXI WIEKU”.
Alkoholizm spełnia poniższe kryteria choroby:
- zaburza stan równowagi pomiędzy zdrowiem a patologią
- charakteryzuje się swoistą etiologią (czyli posiada określony zbiór przyczyn rozwoju uzależnienia)
- wśród przyczyn zmian patologicznych występuje czynnik fizyczny
Choroba alkoholowa ma swój koniec: jest to albo śmierć, albo zaprzestanie picia.
ALKOHOLIZM TO CHOROBA ŚMIERTELNA
Człowiek chory na chorobę alkoholową – czyli alkoholik jest chory śmiertelnie. Jest to także choroba chroniczną, postępującą, pierwotną (powoduje inne choroby, które często w ostateczności są przyczyną zgonu), a ponieważ jest chorobą przewlekłą, ma ona charakter nawrotowy.
Alkoholizm to choroba, która w sposób podstępny zaczyna się i rozwija najczęściej bez wiedzy chorego. Może doprowadzić do przedwczesnej śmierci.
OBJAWY CHOROBY ALKOHOLOWEJ:
- poczucie łaknienia alkoholu – wewnętrzne uczucie głodu alkoholowego, przeświadczenie że bez alkoholu nie wytrzyma się długo,
- utrata kontroli nad piciem – po rozpoczęciu picia często łamanie wcześniej założonej ilości, picie często do nieprzytomności
- objawy abstynencyjne – przerwa w piciu wywołuje miedzy innymi lęk, drżenie mięśni, poty, torsje, zaburzenia świadomości i majaczenia, ataki padaczki; osoba uzależniona za pomocą alkoholu próbuje się „wyleczyć” z tego stanu
- zmiana tolerancji na alkohol – wieksza lub mniejsza tolerancja na alkohol niz wcześniej
- koncentracja życia wokół picia – alkohol staje sie najważniejszą wartością w życiu chorego
- zaburzenia pamięci i świadomości – coraz częściej pojawiające się luki w pamięci, coraz więcej rzeczy dzieje się poza świadomością chorego
- nawroty do picia po próbach utrzymania okresowej abstynencji – człowiek dostrzega, że picie wymyka się spod jego kontroli i próbuje udowodnić, że potrafi nad tym zapanować- bez powodzenia
FAZY UZALEŻNIENIA OD ALKOHOLU WG R. TABUSA:
- stopień pierwszy – picie towarzyskie przy sprzyjającej temu okazji;
- stopień drugi – picie nadmierne, luki w pamięci lub utrata świadomości na czas spożywania alkoholu;
- stopień trzeci – pojawia się głod alkoholowy, sytuacje, kiedy chory musi się napić;
- stopień czwarty – utrata kontroli nad ilością spozywanego alkoholu, łamanie wcześniejszych założeń, często picie do nieprzytomności, podczas gdy miał to być jeden kieliszek wódki;
- stopień piąty – szukanie usprawiedliwienia, argumentów do picia;
- stopień szósty – stosowanie alkoholu w celu poprawienia dolegliwości związanych z kacem, tzw. klinowanie;
- stopień siódmy – picie w samotności, człowiek zdrowy pije najchętniej w towarzystwie, a nigdy w samotności;
- stopień ósmy – awanturnictwo; na tym etapie system nerwowy jest w takim stanie, że człowiek przestaje panować nad swoimi emocjami, niejednokrotnie dochodzi do aktów przemocy;
- stopień dziewiąty – konieczność picia za wszelką cenę, co wynika z stanu fizycznego i psychicznego organizmu;
- stopień dziesiąty – permamentny kac moralny, pogarda do samego siebie, nawet obrzydzenie;
- stopień jedenasty – coraz częstsze napady lęku, które w końcu towarzyszą choremu przez cały czas;
- stopień dwunasty – wszystkie usprawiedliwienia picia alkoholu okazują się niezadowalające, przestają działać jakiekolwiek hamulce w piciu, brak potrzeby tłumaczenia takiego stanu rzeczy przed sobą czy innymi;
- stopień trzynasty – ostateczne rozstrzygnięcie losu alkoholika; albo śmierć, albo podjęcie leczenia w ośrodku leczenia choroby alkoholowej.
Jak leczyć alkoholizm?
Osoba chora na alkoholizm nie poradzi sobie sama. Konieczne jest podjęcie leczenia w wykwalifikowanym ośrodku leczenia alkoholizmu.
Zmagasz się z problemem alkoholowym? Nie musisz mierzyć się z nim sam. W Tu i Teraz doskonale wiemy jak trudna jest to walka. Pozwól sobie pomóc! Jeśli masz pytania lub wątpliwości, zadzwoń do nas. To nic Cię nie kosztuje, a może być najważniejszym krokiem w Twojej drodze do trzeźwości!
Zespół abstynencyjny – zespół odstawienia alkoholu
Typowe objawy odstawienia alkoholu
Na spadek poziomu alkoholu we krwi organizm reaguje najczęściej objawami ze strony:
- układu pokarmowego (brak łaknienia, nudności, wymioty, biegunki),
- układu krążenia (przyspieszona akcja serca, zaburzenia rytmu, podwyższenia ciśnienia krwi),
- układu wegetatywnego (potliwość, rozszerzone źrenice, suchość śluzówek jamy ustnej, drżenie mięśni).
Należy pamiętać, że im dłuższy był „ciąg alkoholowy” i im większe były dawki alkoholu, tym większe jest ryzyko wystąpienia objawów alkoholowego zespołu abstynencyjnego.
Wiele osób z obawy przed bólem stara się nie dopuścić do ich wystąpienia pijąc tzw. „klina”, czyli określone ilości alkoholu, które mają złagodzić kaca. Często klin może przerodzić się w kolejne upicie się, lub ciąg. Rzeczywiście, sięgnięcie znów po alkohol stanowi najprostszy sposób doraźnego odczucia ulgi, które tylko opóźnia w czasie proces trzeźwienia i towarzyszące mu nieprzyjemne odczucia, z którymi i tak trzeba będzie się zmierzyć.
Powstaje więc błędne koło – alkohol powodując wystąpienie kaca jest jednocześnie źródłem krótkotrwałej ulgi. Objawy alkoholowego zespołu abstynencyjnego pojawiają się zwykle 24-36 godzin po zaprzestaniu picia, a więc wówczas, kiedy dojdzie do obniżenia poziomu alkoholu we krwi. Poprzez wytwarzanie objawów abstynencyjnych, organizm osoby uzależnionej domaga się dostarczania kolejnych porcji alkoholu. U 5% uzależnionych pojawiają się powikłania w postaci ostrych psychoz alkoholowych, takich jak majaczenie alkoholowe (delirium tremens), czy ostra halucynoza alkoholowa. U około 15% alkoholików, w okresie pomiędzy 6 a 48 godzinami od odstawienia alkoholu, mogą wystąpić drgawkowe napady abstynencyjne – padaczka alkoholowa.
Niestety, padaczka alkoholowa bywa powodem pojawienia się padaczki późnej. Warto tu zaznaczyć, że padaczka późna w przypadku alkoholików wywołana będzie urazami mózgu, których nabawili się będąc w stanie upojenia oraz uszkodzeniom mózgu wywołanym przez alkohol.
Diagnostyka i powikłania w zespole abstynencyjnym
W zespole abstynencyjnym bardzo ważne jest właściwe postępowanie diagnostyczne, które pozwoli wykluczyć, towarzyszące mu niejednokrotnie, schorzenia takie jak krwiak śródczaszkowy, infekcje, inne zatrucia. Mogą one bowiem dawać również objawy zaburzeń psychicznych.
Alkoholizm jest chorobą śmiertelną, agresywne picie alkoholu prowadzi do groźnych, nieraz nieodwracalnych powikłań!
Zarówno poważne powikłania somatyczne (uszkodzenia układu nerwowego, uszkodzenie układu sercowo-naczyniowego, marskość wątroby, impotencja, zapalenie trzustki, cukrzyca), jak i psychiczne (np. majaczenie, halucynoza czy stany depresyjne z tendencjami samobójczymi) muszą być leczone w wyspecjalizowanych ośrodkach. Postępowanie w przypadkach zespołów abstynencyjnych polega na odtruciu organizmu, farmakologicznym wyeliminowaniu objawów abstynencyjnych oraz skierowaniu pacjenta do specjalistycznej, wykwalifikowanej placówki leczenia uzależnień. W klinice„Tu i Teraz” pracują specjaliści, którzy niosą pomoc ludziom w każdym stadium choroby.
Zmagasz się z problemem alkoholowym? Nie musisz mierzyć się z nim sam. W Tu i Teraz doskonale wiemy jak trudna jest to walka. Pozwól sobie pomóc! Jeśli masz pytania lub wątpliwości, zadzwoń do nas. To nic Cię nie kosztuje, a może być najważniejszym krokiem w Twojej drodze do trzeźwości!
Alkoholizm u kobiet
W ciągu ostatnich 10 lat można zaobserwować wzrost liczby kobiet-alkoholiczek. Kiedyś na 100 pacjentów leczonych stacjonarnie oraz ambulatoryjnie było to 20-25 proc., dzisiaj to około 40 procent. Natomiast jeżeli chodzi o terapie odwykowe, co 5 pacjent to w tej chwili kobieta.
CO TAKIEGO WYDARZYŁO SIĘ W OSTATNIM CZASIE, ŻE SPOWODOWAŁO ZWIĘKSZENIE SIĘ LICZBY KOBIET UZALEŻNIONYCH OD ALKOHOLU?
Zjawisko to należy wiązać ze zmianami obyczajowymi, jakie nastąpiły w ciągu kilkunastu ostatnich lat. Dawniej „porządne” kobiety nie chodziły do barów, nie kupowały alkoholu. Dziś spotkania w kobiecym gronie, którym towarzyszy picie alkoholu, nikogo nie dziwią. Również zauważono, że sposób picia alkoholu przez kobiety coraz bardziej upodobnia się do wzorca męskiego, co można tłumaczyć szerzącym się równouprawnieniem, które zostawia swój „odcisk” również w uzależnianiu się przez kobiety.
Kluczową kwestią jest to, że kobiety uzależnione od alkoholu szybciej doznają szkód somatycznych, takich jak patologiczne zmiany w wątrobie i psychicznych (stany depresyjne, lęki).
Szczególny wpływ na taki stan rzeczy mają czynniki biologiczne związane z różnicą w budowie fizjologicznej kobiet, między innymi fakt, że kobiety mają większą zawartość wody w organizmie . Nie bez znaczenia są także zmiany hormonalne, które zachodzą w trakcie cyklu menstruacyjnego- kobiety wówczas częściej sięgają po alkohol, aby poprawić swoje ogólne samopoczucie, po drugie w tym czasie toksyczność alkoholu dla organizmu jest wzmożona.
Alkohol ma także niszczący wpływ na cerę, spowodowany zniszczeniem naczyń krwionośnych, przerostem gruczołów i przedwczesnym starzeniem się skóry.
Kobiety dużo częściej niż mężczyźni sięgają po alkohol z powodów emocjonalnych. Ze względu na bardziej rozbudowaną sferę emocjonalną w stosunku do mężczyzn dużo częściej przeżywają takie uczucia jak poczucie winy, stany lękowe czy też depresyjne. Można powiedzieć, że kobiety szukają własnej formy samoleczenia, poprzez redukowanie przy pomocy alkoholu nieprzyjemnych dla siebie stanów emocjonalnych. To nic innego jak sprzężenie się problemów alkoholizmu i depresji.
Kobiecy model picia, to spożywanie alkoholu w samotności. Wynika to z ról społecznych jakie zostały kobietom przypisane- roli matki i strażniczki ogniska domowego. Według wciąż żywych stereotypów, alkoholiczka to osoba zepsuta moralnie, która powinna znaleźć się poza marginesem społecznym. Natomiast kobiety zadbane, dobrze ubrane, nieraz bardzo dobrze zarabiające, wydają się być poza podejrzeniami. Picie w ukryciu udaje się przez wiele lat, gdyż bardzo często kobiety piją kiedy wszyscy domownicy już śpią. Niejednokrotnie problem wykrywany jest kiedy pojawiają się fizyczne oznaki uzależnienia, bądź też gdy dochodzi do tragedii. Wtedy przychodzi moment na podjęcie decyzji o leczeniu.
I tutaj zaczyna się najgorszy proces
- Czas zmierzenia się z ogromnym wstydem, gdyż kobiety odczuwają większy wstyd od mężczyzn.
- Obawy przed przyznaniem się do alkoholizmu są tak silne, że nieraz po prostu nie podejmują się leczenia.
- Dzieje się tak, ponieważ kobiety łatwo wchodzą w schematy podsuwane przez środki masowego przekazu. Dopasowują się do wymyślonych wzorców, które w gruncie rzeczy są im obce, boją się też reakcji rodziny, sąsiadów. Kobietom dużo bardziej towarzyszy poczucie winy, przyznanie się do alkoholizmu jest traktowane przez kobiety jako świadectwo niepowodzenia w roli matki czy też żony.
Zdarza się również, że partnerzy kobiet uzależnionych nie chcą by partnerka podejmowała terapię ze względu na przewagę mężczyzn w tych placówkach, co wzbudza w nich często poczucie zagrożenia i zwykłej ludzkiej zazdrości.
Z badań wynika, że kobiety leczy się trudniej. Problemem często jest brak wsparcia. O ile z mężczyzną na konsultacje przed podjęciem terapii przychodzi nieraz cała rodzina, o tyle kobiety bardzo często zostają same, gdyż mężczyźni zwykle uciekają od alkoholiczek.
Zmagasz się z problemem alkoholowym? Nie musisz mierzyć się z nim sam. W Tu i Teraz doskonale wiemy jak trudna jest to walka. Pozwól sobie pomóc! Jeśli masz pytania lub wątpliwości, zadzwoń do nas. To nic Cię nie kosztuje, a może być najważniejszym krokiem w Twojej drodze do trzeźwości!