Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.
Mechanizmy obronne choroby alkoholowej
Pomimo ponoszenia szkód i strat związanych z nadużywaniem alkoholu, osoba uzależniona nie zmienia swojego zachowania i coraz bardziej pogłębia swoje problemy. Oczywiście z jednej strony pojawiają się biologiczne objawy uzależnienia (zmiana tolerancji na alkohol, zespół abstynencyjny, przymus picia itd.) Z drugiej strony zachodzą psychologiczne mechanizmy uzależnienia uniemożliwiające realne spostrzeganie sytuacji. Mechanizmy alkoholizmu uszkadzają funkcjonowanie osoby w sferach emocjonalnej, poznawczej oraz tzw. struktury Ja.
Choroba alkoholowa jest typowym przykładem uzależnienia, w którym dochodzi do wytworzenia specyficznych mechanizmów obronnych, które służą podtrzymywaniu picia.
Mechanizm iluzji i zaprzeczenia
Osoby uzależnione od alkoholu mają problem z racjonalnym myśleniem, które ustępuje miejsca myśleniu magiczno-życzeniowemu. Myślenie to polega na zaprzeczeniu oczywistym powodom zaprzestania picia i tworzeniu iluzji, aby nie dostrzegać negatywnych skutków spożywania alkoholu i nadal móc po niego sięgać.
- Zaprzeczanie: twierdzę, że nie mam problemu z piciem, pomimo obiektywnych dowodów i wskazówek najbliższych („to nie tak… piję tyle co inni… to nie ja…”);
- Minimalizowanie: pomniejszam problem („trochę wypiłem… piwko… małpeczka… piło się… zdarzyło się…”);
- Obwinianie: przerzucam odpowiedzialność za swoje picie („w takim kraju… wszyscy pili więc… mając taką żonę… za takie pieniądze”);
- Racjonalizacja: usprawiedliwiam picie („nie załatwiłbym tej sprawy bez… lekarz mi zalecił na nerki… wyszedłbym na gbura”);
- Intelektualizacja: ubieram problem w piękna formę, teoretyzuję („statystycznie przypada na mnie… reaguję tylko na dysonans poznawczy”);
- Odwracanie uwagi: zmieniam temat, buduję fantazję na temat własnej wielkości („zgoda, ale mam świetny dowcip… nie wiedzą kim jestem”);
- Poprawianie przeszłości: zapominam i zniekształcam wspomnienia („zawsze wspaniale się bawiliśmy… to były czasy”);
- Marzeniowe planowanie: tworzę nierealną wizję rozwiązania problemu („teraz na pewno nie stracę kontroli… tym razem mi się uda”);
- Izolacja od teraźniejszości: („nie widzę… nie słyszę… nie czuję”);
- Uciekanie w przyszłość: („od jutra wezmę się za siebie… będzie inaczej… każdy upada, ale od jutra… teraz będę pił tylko…”);
- Unikanie odpowiedzialności: („uwzięli się na mnie… jestem ofiarą… co się stało to się nie odstanie… co było a nie jest…”);
- Zabiegi magiczne: („nie będę o tym myślał to będzie OK… trzeba mieć silną wolę… człowiek uczy się na błędach… jak sam sobie nie pomogę to nikt mi nie pomoże…”);
Mechanizm nałogowej regulacji emocji
Osoby uzależnione od alkoholu mają w dużej mierze zdeformowany obszar emocji.
- Pojawianie się rożnych emocji interpretowane jest jako chęć picia („jestem smutny lub wesoły, więc chce mi się pić”), picie w celu ich uśmierzenia.
- Wywoływanie zachowań, sytuacji i myśli powodujących pojawianie się emocji usprawiedliwiających” picie („tak mnie zdenerwowała, że tylko pić…”). Niski poziom odporności na stres, frustrację, rozdrażnienie, znudzenie, monotonię. Szukanie ulgi w piciu.
- Przykre stany emocjonalne są zapowiedzią przyjemnych: cierpienie– ulga, lęk– uspokojenie, przygnębienie– pobudzenie.
Mechanizm rozpraszania i rozdwajania “Ja”
U osób uzależnionych zaciera się poczucie tożsamości, upośledzona zostaje zdolność podejmowania decyzji. Mechanizm alkoholizmu prowadzi do różnych, często skrajnych emocji.
- Okresowe poczucie upadku, poniżenia, bezradności, podłości, na przemian z poczuciem mocy, dumy, kontroli, doskonałości, euforii.
- Rozlanie się granic „JA”, utrata poczucia wpływu na wydarzenia („nic ode mnie nie zależy… nie da się…).
- Sztywność w przestrzeganiu norm lub nagminne ich łamanie.
- Duma alkoholika („ja wiem lepiej… nie dałem sobie wyprać mózgu…”).
Nasilone działanie mechanizmów obronnych nałogu powoduje, że osobie chorej trudno jest samodzielnie zatrzymać uzależnienie i zmienić swój sposób funkcjonowania oraz sposoby myślenia.
Pamiętaj – osobie chorej na chorobę alkoholową trudno jest samodzielnie zatrzymać uzależnienie i zmienić swój sposób życia. Każdy alkoholik, by dojrzeć do decyzji o terapii alkoholowej, musi osiągnąć swoje dno. Decyzja o poddaniu się leczeniu w ośrodku uzależnień zawsze jest efektem podobnych bolesnych doświadczeń, które zmuszają alkoholika do uznania, że nie może nadal żyć tak, jak żył.
Potrzebujesz pomocy? Zadzwoń tu i teraz!
Zmagasz się z problemem alkoholowym? Nie musisz mierzyć się z nim sam. W Tu i Teraz doskonale wiemy jak trudna jest to walka. Pozwól sobie pomóc! Jeśli masz pytania lub wątpliwości, zadzwoń do nas. To nic Cię nie kosztuje, a może być najważniejszym krokiem w Twojej drodze do trzeźwości!
Powiązane artykuły
Uzależnienie od alkoholu – jak zdiagnozować alkoholizm?
Poniżej przedstawiono podstawowe punkty dotyczące utraty kontroli nad piciem...
Alkohol a sen – czyli jak alkohol wpływa na nasz sen?
Wśród wielu osób panuje przekonanie, że alkohol to dobry środek nasenny. To...
Kobiecy alkoholizm i jego skutki
Dlaczego kobiety piją? Z tych samych powodów co mężczyźni, czyli ze stresu, z...
Zachowania świadczące o problemie alkoholowym
Czy jesteś osobą uzależnioną od alkoholu? Czy wiesz, że ważniejsze są rodzaje i...