Refleksje Jubilatów

Mam na imię Kamil i jestem alkoholikiem.

Rok temu trafiłem na Zakamycze za namową rodziców. Oczywiście sam też chciałem coś zmienić w swoim życiu tylko nie wiedziałem jak. Bałem się przyznać, że to alkohol prowadzi moim życiem a nie ja sam. Na terapii dowiedziałem się bardzo dużo o swojej chorobie, szczerze powiedziawszy nie wiedziałem, że taka choroba w ogóle istnieje. Dostałem narzędzia od terapeutów jak i również przyjaciół z AA – i kto by uwierzył ,że już 1 rok nie pije, co kiedyś dnia bez alkoholu nie mogłem wytrzymać. Przez ten trzeźwy rok zrobiłem więcej niż przez te lata, co piłem, i najważniejsze to jest to, że pamiętam, co robię i jak robię a nie jak wtedy. Cieszę się, że Siła Wyższa mnie pokierowała na terapię i nowe życie stało się takie wspaniałe. A o tamtym pijackim życiu zapomniałem i nie chce już wracać. Oczywiście również wiem, że nigdy nie wytrzeźwieje, ale chcę trzeźwieć cały czas.

Warto jest trzeźwieć, naprawdę bo życie staje się piękne. Pogody ducha!

Kamil, rok trzeźwości

Minęło 14 lat. 14 lat mojej trzeźwości. 14 x 365 dni, bo na te 14 lat składają się właśnie 24 godziny. Dzień za dniem. 24 godziny, właśnie dzisiaj, właśnie dzisiaj nie piję. Przez te 14 lat spotkałem wielu alkoholików, którzy zmienili moje patrzenie na świat. Pierwszą osobą był mój sponsor, który pokazał mi zbawcze działanie Programu 12 Kroków. Później spotkałem Marysię, dzięki której spotkałem Wacka. to te dwie osoby wpłynęły na moje życie osobiste i zawodowe. Kolejną osobą był Benek, który też wiele zmienił w moim pojmowaniu trzeźwości. Spotkałem również w Tu i Teraz kilkaset wartościowych alkoholików, którzy stali się dla mnie terapeutami mojej chorej duszy.

Wszystkim, których spotkałem na mojej drodze trzeźwości chcę tą drogą podziękować za to, że są. Dobrze, że są.